Tę stronę zamieszkują różnorodne Bzdurki – przesiedleni mieszkańcy mojej głowy. Bzdurkami nazywam je nie z braku szacunku, wręcz przeciwnie. Nazywam je ze względu na zawarte kiedyś postanowienie, które chciałabym tutaj przytoczyć. Brzmi ono następująco:

Raz wyciśniętej pasty do zębów nie da się z powrotem wcisnąć do tubki. Z powziętej myśli co prawda można zawsze się rozmyślić, ale odmyśleć się jej już nie da. Czasami wywiercają w głowie dziury i człowiek chodzi potem z takimi sterczącymi myślami, co to ani nie chcą się odczepić, ani wrócić do środka. Jest to zarówno uciążliwe, jak i niebezpieczne dla otoczenia.

Chcąc zatem uniknąć ciągłego potykania się o własne myśli, postanowiłam poznać przyczyny tej dywersji. Nie obyło się bez burzy, ale oto właśnie podpisujemy rozejm. Na jego mocy myśli do tej pory zamieszkałe i Plątające się Totutotam, zostały przesiedlone Tu i obiecały plątać się nieco mniej.

Zamiast Plątania się myśli zobowiązują się do pełnienia Ważnej Społecznie Misji, jaką jest promowanie Bzdurzenia we wszystkich kształtach i w każdych warunkach, jako że w pełni zgadzają się z następującą myślą Julka Tuwima:

,,Dzieci bzdurzą, i – że tak powiem – chcą być bzdurzone. Potem im to przechodzi. Komu nie przechodzi – ten zostaje poetą.”

Podpisano

Ja (Justyna Cholewiak) i Bzdurne Myśli

Szukaj

Do wody

Justyna Cholewiak

15 sty 20221 minut(y) czytania

Słoneczna Italia. Jej kuchnia ma miliony fanów na całym świecie. Nawet jednak najbzdurniejsza z moich myśli nie przypuszczała, że najwspanialszym smakiem, jaki przywiozę z tej winem i makaronem płynącej krainy, będzie smak…wody.

Wody odnalezionej w źródełku, po długim bezowocnym poszukiwaniu sklepu w bardzo, bardzo gorący dzień w Weronie. To źródełko, przy którym z koleżanką stałyśmy dłuuugo, pijąc najpyszniejszy trunek pod słońcem, miało bowiem magiczne właściwości. Każda kropelka tryskającej z niego wody sprawiała, że świat zwalniał, że kakofoniczne, drażniące dźwięki zmieniały się w piękną harmonię, że żar z nieba przemieniał się w miłe ciepełko. Napój bogów nie mógł smakować lepiej.

Tak się mi wtedy pomyślało, że nasza kultura przypomina supermarket. Wszystko musimy mieć już, teraz, natychmiast, i przez ten brak cierpliwości wszystko staje się jakieś takie byle jakie, bez smaku. Jak dobrze jest czasem wypaść z supermarketu i nie móc znaleźć drogi powrotnej.

Ostatnie posty

Zobacz wszystkie

Poezja ostrych krawędzi

Senna rozciągłość niedzielnego poranka paca mnie w głowę łapkami kota. Budzi się wtedy myśl, że najważniejsza jest pogoda ducha. W...

Myśl zzieleniała

Wojna światów

Surdut Sensu

Do wody

Ostatnie posty

Comments

Formularz subskrypcji